آینده رایانش ابری، مزایا و چالش ها ( بخش سوم)
در بخش اول مقاله آینده رایانش ابری در سازمانها، سرویس های ابری و چالش امنیت مطرح شد و در بخش دوم مقاله به تاریخچه شکل گیری رایانش ابری، نحوه کارکرد و انواع آن پرداخته شد.
در این بخش قصد داریم تا به معرفی پیکربندی، طراحی و اجزای معماری یک سرویس ابری بپردازیم.
رایانش ابری الگوی جدیدی برای میزبانی و ارائه خدمات از طریق اینترنت را ارائه کرد که با توجه به اینکه نیاز مشتریان را به برنامهریزی برای تامین منابع سادهتر میکرد؛ برای صاحبان کسب و کار جذابیت زیادی ایجاد کرد و به سازمانها اجازه داد فقط زمانی که نیاز دارند منابع خود را افزایش دهند چیزی که به آن در ادبیات سرویسهای ابری مقیاس پذیری گفته میشود.
اگرچه محاسبات ابری چشماندازهای عظیمی را برای بخش فناوری اطلاعات فراهم میکند، اما هنوز این سرویس در مراحل ابتدایی خود بوده و مشکلات برطرف نشده ای دارد. در این سری از مقالات تلاش شده است که یک بررسی از رایانش ابری ارائه شود که مفاهیم اساسی، اصول معماری، اجرای پیشرفته و مشکلات تحقیقاتی را پوشش دهد.
پیکربندی سرویسهای ابری
از آنجایی که سرویس ابری براساس پرداخت به اندازه هزینه عمل میکند، هر پیکربندی، هزینه عملیات و همچنین زمان اجرای منحصر بهفرد خود را دارد. در نتیجه، یک کار را میتوان با کمترین هزینه و یا کوتاهترین زمان ممکن اجرا کرد ولی یک ماشین دیگر زمان و منابع متفاوت تری نیاز داشته باشد. نکته مهم اما انتخاب پیکربندی (کانفیگ) ابری مناسب برای یک اپلیکیشن و یا وب سایت است که بتواند با کیفیت بالا در دنیای تجارت الکترونیک فعالیت کند.
برای مثال، یک پیکربندی ابری نامناسب میتواند هزینه را تا ۱۲ برابر بیشتر برای همان هدف بالا ببرد. صرفه جویی حاصل از طراحی موثر ابری برای عملیاتهای تکرارشونده ای که بارهای کاری مشابه را به طور منظم اجرا می کنند، بسیار بیشتر موثر است. در طراحی پیکربندی (کانفیگ) باید به این نکته توجه داشت که همیشه ارزانترین یا سریعترین راه حل ابری ممکن است پاسخگوی نیاز کاربران نباشد و ایجاد یک سامانه با عملکرد بهینه، کاهش حداقل هزینههای سربار و سازگار برای یک کاربر با چندین سرویس به طور همزمان دشوار باشد.
طراحی رایانش ابری
یکی از مهمترین چالشهایی که هر زیرساخت ابری باید ارائه کند، شفافیت است. شفافیت بدین معنی که هر کاربر میتواند از وضعیت مصرف منابع خود و هزینه های آن آگاه شود. چالش های مهم دیگر اما امکان مقیاس پذیری، تامین امنیت و نظارت هوشمند است. تحقیقات متخصصان این حوزه اما در مورد چالش های پیش رو در توسعه ویژگیهای سیستمهای رایانش ابری و تکنیکهای جدید با پتانسیل بالا برای ارائه راهحلهای ابری پیچیدهتر است. مطابق شکل زیر ، معماری ابر به دو بخش تعریف می شود:
-
Frontend:
سمت کلاینت یک سیستم محاسبات ابری و به عنوان قسمت جلویی معماری ابری است. یعنی شامل تمام رابطهای کاربری و برنامههایی است که مشتری برای دسترسی به خدمات و یا منابع رایانش ابری برای دسترسی به پلتفرم ابری استفاده میکند. به عنوان مثال، از یک مرورگر وب
-
Backend:
بخشی که توسط ارائهدهنده سرویسهای ابری فراهم میشود، که شامل منابع، قابلیت کنترل منابع و راهکارهای تامین امنیت در آن پیاده سازی شده است. همچنین شامل بخش ذخیره سازی عظیم، اپلیکیشنهای مجازی، رایانههای مجازی، تکنیک های مدیریت ترافیک، مدل های استقرار و غیره است.
اجزای معماری رایانش ابری
-
زیرساخت مشتری:
زیرساخت مشتری جزو قسمت frontend است و یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) برای تعامل با ابر ارائه می شود.
-
اپلیکیشن:
برنامه می تواند هر نرم افزار یا پلتفرمی باشد که مشتری می خواهد از آن استفاده کند.
-
Runtime cloud:
محیط اجرا و زمان اجرا برای ماشین های مجازی توسط Runtime Cloud ارائه شده است.
-
ذخیره سازی (Storage):
یکی از مهمترین جنبه های محاسبات ابری، ذخیره سازی است که مقدار زیادی فضای ذخیره سازی ابری را برای ذخیره و مدیریت داده ها ارائه می دهد.
-
زیرساخت:
زیرساخت خدمات را در سطوح هاست، برنامه و شبکه ارائه میدهد. سرورها، استوریج، اجزای شبکه، نرم افزارهای مجازی سازی و سایر منابع ذخیره سازی نمونه هایی از بخش زیرساخت ابری هستند.
-
مدیریت:
مدیریت و هماهنگی اجزای پشتیبان مانند برنامه، سرویس، runtime cloud، storage، زیرساخت و سایر مسائل امنیتی استفاده می شود.
-
امنیت:
امنیت یک جزء پشتیبان داخلی محاسبات ابری است. قسمت backend مکانیزم امنیتی را پیاده سازی می کند.
-
اینترنت:
اینترنت کانالی است که قسمت front end و backend را به هم متصل میکند.