تاریخچه رایانش ابری از آغاز تا امروز!

تاریخچه رایانش ابری

Blesson Varghese، استادیار دانشگاه کوئینز بلفاست، گذشته، حال و آینده فناوری ابری را در این مقاله بررسی می کند.

امروزه کاربران اینترنتی خدمات زیادی ازجمله بارگیری برنامه‌ها یا ذخیره عکس‌ها و ویدیوها را توسط فضای ابری انجام می دهند. در مطالب زیر کمی شما را با تاریخچه ابری آشنا می کنیم.

عصر بنیاد – دهه 1960

ترکیبی از سه مفهوم اساسی، ابر را تعریف می کند: اول ارائه یک سرویس مانند محاسبات یا ذخیره سازی به عنوان یک ابزار. دوم اشتراک گذاری منابع کامپیوتری یکسان از طریق فناوری مجازی سازی. و سوم دسترسی به خدمات از طریق شبکه است.

اولین مورد ارائه یک سرویس است، مانند محاسبات یا ذخیره سازی به عنوان یک ابزار. دوم، چندین نفر که منابع کامپیوتری یکسانی را به اشتراک می گذارند، که از طریق فناوری به نام مجازی سازی امکان پذیر است. سوم دسترسی به خدمات از طریق شبکه است. دهه 60 یک دهه مهم در پی ریزی این پایه بود.

دیگ ذوب – دهه 1970/80

دیگ ذوب فناوری‌ها را برای نتایج جدید، مانند شبکه‌هایی که امکان انتقال سیمی بین مؤسسات مالی را فراهم می‌کرد، در هم آمیخت.

در سال 1976، پیشرفت در شبکه توسط ملکه الیزابت دوم با ارسال یک ایمیل نشان داده شد. چند سال بعد، کاخ سفید اولین کامپیوترهای خود را نصب کرد. تا سال 1985، نوارهای ذخیره‌سازی که می‌توانستند تا 200 مگابایت داده را ذخیره کنند (یک گوشی هوشمند متوسط ​​10 برابر این حافظه است) در دسترس بود. در این زمان حدود 100000 کامپیوتر به اینترنت متصل بودند.

راهپیمایی آغاز می شود – دهه 1990

فناوری های اساسی برای ابر در دهه 90 به سطح مشخصی از بلوغ رسیدند. این امر با راه‌اندازی شبکه جهانی وب در سال 1991، زمانی که بیش از یک میلیون دستگاه به اینترنت متصل بودند، نشان داده شد. این منجر به انقلاب دات کام و محبوبیت تجارت الکترونیک شد. مدل کلاینت-سرور محاسبات توزیع‌شده پیاده‌سازی شد.

آغاز –  2001-04

آغاز ابر مدرن امروزی توسط خدمات وب آمازون (AWS) که ابر عمومی خود را در سال 2002 راه اندازی کرد، محقق شد.

در واقع، ابر بهترین راه‌حل برای کابوس‌های فنی و مدیریتی ارائه کرد که بسیاری از کسب‌وکارها و سازمان‌های کوچک و متوسط ​​از آن رنج می بردند. دهه بعد شاهد توسعه ابر در دو نسل مجزا بودیم.

ابر نسل اول –  2005-11

شتاب به‌دست‌آمده در این مدت به دارندگان برنامه‌ها اجازه می‌دهد تا معمولاً از معماری سنتی دو لایه بهره‌برداری کنند که در آن ارائه‌دهندگان ابری پشتیبان را میزبانی می‌کنند، در حالی که کاربران تمام درخواست‌های خود را از برنامه‌های وب و موبایل به ابر ارسال می‌کنند.

خدمات پایگاه داده در فضای ابری در دسترس قرار گرفتند و مفهوم محبوب Dropbox ذخیره سازی ابری را به عنوان یک سرویس تسهیل کرد. ارائه دهندگان ابر مراکز داده را در چند مکان ارائه کردند، اما پس از سال 2008، چندین منطقه در دسترس بود.

همانطور که بسته نرم افزاری مورد نیاز مؤسسات به عنوان ابرها در دسترس قرار گرفت، ابرهای خصوصی نیز شروع به ظهور کردند. مایکروسافت با راه اندازی خدمات Azure وارد بازار شد. سپس مشابه OpenNebula، نرم‌افزار OpenStack در سال 2010 راه‌اندازی شد. هر دوی این پروژه‌ها منبع باز بودند و توجه زیادی را از سوی جامعه فناوری اطلاعات به خود جلب کردند

ابر نسل دوم –  2012-17

بر اساس نسل اول ابر، نسل دوم شاهد پیشرفت چشمگیری در خدمات ارائه شده و افزایش رقابت با انتخاب گسترده ارائه دهندگان بود. DevOps شهرت یافت و میکروسرویس ها برای توسعه برنامه های ابری استفاده شدند. این امر با راه‌اندازی خدمات کانتینری در فضای ابری در سال 2014 تقویت شد. تعریف جدیدی ظاهر شد که در آن ابرهای عمومی و خصوصی می‌توانند برای ارائه ابرهای ترکیبی ترکیب شوند.